اثر کاربرد پس از برداشت کیتوزان و نانو سلیکا بر حفظ ویژگی های کیفی و افزایش عمرانباری انگور بیدانه سفید

امروزه به دلیل تأثیر مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد در روش نگهداری محصولات کشاورزی با محدودیت هایی روبرو است؛ بنابراین کاربرد روش های جایگزین و یا مواد سالم برای استفاده در روش های پس از برداشت میوه ها ضروری می باشد. در این پژوهش اثر کیتوزان با نام و نانو سیلیکا و ترکیب این دو مواد بر ویژگیهای کیفی و عمر نگهداری انگور رقم سفید بی دانه بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. خوشه های انگور پس از برداشت با کیتوزان در غلظت های 1 و 2 درصد و نانو سیلیکا در غلظت های 5/0 و 1 درصد و ترکیب کیتوزان و نانو سیلیکا در دو سطح با نسبت های (80:20) و (60:40) و شاهد، تیمار شدند. پس از 60 روز نگهداری در انبار در شرایط دمای 4 + درجه سانتی گراد و رطوبت 85 تا 95 درصد، صفاتی از جمله اسید آسکوربیک و آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز، کاهش وزن، قهوه ای شدن حبه، قهوه ای شدن ساقه، ریزش میوه، ترک خوردن میوه ها، کل مواد جامد محلول و اسید قابل تیتراسیون ارزیابی شدند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، فاکتورهای اندازه گیری شده از جمله قهوه ای شدن حبه و ساقه، اسیدیته قابل تیتراسیون، نسبت مواد جامد محلول به اسید (tss/ta)، ترک خوردگی و ریزش حبه، در همه تیمارها و زمان های اندازه گیری شده در سطح 1 درصد معنی دار شد. ph عصارء آب میوه، کاهش وزن در اثر متقابل زمان در تیمار در سطح 5 درصد معنی دار شد. ویتامین ث، ظاهر حبه ها، مواد جامد محلول، آنزیم پراکسیداز و کاتالاز در اثر متقابل زمان در تیمار معنی دار نشد. بر اساس نتایج به دست آمده تیمار کیتوزان+ نانو سیلیکا با نسبت (80:20) نتایج مطلوب تری را نشان داد. بنابرین استفاده از این پوشش می تواند باعث حفظ برخی از خصوصیات کیفی میوه های انگور رقم سفید بی دانه شود.